9 عضو بدون استفاده بدن خود را بشناسید - وبلاگ بینام

به گزارش وبلاگ بینام، برخی از اعضای بدن ما که کار خاصی انجام نمی دهند، برای اجدادمان کاربرد داشته اند؛ به عنوان مثال، آپاندیس جزو اعضای ضروری بدن انسان امروز تلقی نمی گردد. اما نتایج برخی پژوهش ها عنوان می نماید که آپاندیس در ذخیره باکتری های مفید نقش داشته است. درحالی که امروز مشاهده می کنیم در مواردی که آپاندیس افراد دچار التهاب یا پارگی می گردد، به حذف آن با عمل جراحی احتیاج خواهد بود.

از طرفی، چند عضو دیگر نیز در بدن وجود دارد که برای حیات انسان باستانی اهمیت داشته است، اما برای ما کاربردی ندارد. ازاین رو، حذف و نبود چنین اعضایی تاثیری بر کیفیت زندگی افراد نخواهد داشت.

به گزارش سلام نو، درسا امیر، به عنوان یک متخصص انسان شناسی تکاملی در دانشگاه بوستون در این خصوص اعلام نموده است که بعضی از اعضای بدن در گذشته مفید بوده اند، اما به علت تکامل، دیگر نقش قابل توجهی ندارند؛ ضمن اینکه وجود آن ها ضرری هم ایجاد نمی نماید؛ در ادامه به معرفی و مرور 9 عضو از بدن خواهیم پرداخت که در طول چندین میلیون سال بی استفاده به جای مانده اند:

1- آپاندیس

چندین سال پیش، وبسایت گیزمودو در مقاله ای گفت که کاربرد آپاندیس، احتمالا مربوط به هضم خوراکی های گیاهی بشر پیشین بوده است. هر چند که مهره داران گیاهخوار، هنوز هم برای هضم غذای خود به آپاندیس متکی هستند، اما این عضو جزو دستگاه گوارش انسان پذیرفته نمی گردد. امیر در این باره می گوید:

از همان زمانی که گوشت را وارد رژیم غذایی خود کردیم، دیگر احتیاجی به یک سیستم فوق طولانی و پیچیده برای هضم غذا نداریم.

بااین حال، همچنان شواهدی وجود دارد که نشان می دهد آپاندیس بعضی از باکتری های مفید روده را ذخیره می نماید؛ اما معین نیست که در حال حاضر هم چنین کاری را برای ما انجام می دهد یا آنکه وظیفه نو دیگری را بر عهده گرفته است.

2- عضله لونگوس

اگر پشت مچ دست خود را روی یک میز قرار دهید و انگشت شست خود را به انگشت کوچک تان متصل کنید، ممکن است گروهی از عضلات را در مچ دست ببینید. نام این عضله، عضله لونگوس یا ماهیچه درازگردن است. امیر می گوید که این عضله به پیشنیان ما یاری می کرد تا از درختان بالا بروند.

بنا به گزارش دایره المعارف بریتانیکا، این ماهیچه برای انسان های اولیه کارگشا بود. باتوجه به اینکه حدود دو میلیون سال است که روی دو پای خود راه می رویم، دیگر احتیاجی به این عضله نداریم.

3- دندان عقل

اکنون در دوره ای به سر می بریم که غذاها به میزان کافی نرم هستند و دندان های آسیاب به تنهایی از پس خرد کردن مواد غذایی برمی آیند. بنابراین، دیگر مانند گذشته احتیاجی به دندان عقل نداریم.

4- ماهیچه راست نماینده مو

بدن نیاکان ما، موی بیشتری نسبت به بدن امروزی ما داشته است! ازاین رو ماهیچه راست نماینده مو در آن روزگار، یاری حال آن ها بود. این ماهیچه با انقباض خود باعث راست شدن موهای بدن می گردد.

در خصوص حیواناتی که خزهای ضخیمی دارند، ماهیچه راست نماینده مو به گرم نگه داشتن شان یاری می نماید. از طرفی این عضلات می تواند حیوانات را بزرگ تر از آنچه هستند نشان دهد؛ جوجه تیغی از جمله حیواناتی است که از مزایای این عضو منقرض شده برخوردار است.

5- استخوان دنبالچه

استخوان دنبالچه از بقایای زمانی است که پدربزرگ های ما دارای دم بودند! به این ترتیب دم حذف شد اما استخوان دنبالچه باقی ماند. درواقع این استخوان به گذشتگان ما یاری می کرد تا تعادل خود را حفظ نمایند. بااین حال، این دنبالچه دیگر هدف خاصی دنبال نمی نماید. درواقع اجداد ما طی جهش های ژنتیکی دم خود را از دست دادند.

بااین حال، در موارد نادری مشاهده شده است که بعضی نوزادها با دم متولد می شوند. البته پزشکان می توانند با یاری جراحی نه چندان جدی این دم را حذف نمایند.

6- ماهیچه لاله گوشی

بنا بر گزارش بریتانیکا، ماهیچه لاله گوشی گوش به پستانداران یاری می نماید تا محل صدا را شناسایی نموده و احساسات خود را ابراز نمایند.

برخلاف انسان ها، حیواناتی مانند گربه ها مجبور هستند برای خوب شنیدن، گوش های خود را تکان دهند. از آنجایی که ما گردن انعطاف پذیری داریم، دیگر احتیاجی به تکان دادن گوش های خود نخواهیم داشت؛ بااین حال، بعضی از افراد همچنان می توانند گوش های خود را حرکت دهند!

7- ماهیچه پیرامیدالیس

ماهیچه پیرامیدالیس به انقباض خط سفید شکمی یاری می نماید اما در عملکرد ماهیچه های زیرشکمی تاثیری ندارد. در مجموع، حدود 20 درصد افراد فاقد ماهیچه های پیرامیدالیس هستند.

8- نوک پستان مردان

مردان در شرایط طبیعی قادر به شیردهی نیستند. زیرا برای شیردهی احتیاج به سطح بالایی از هورمون پرولاکتین است؛ ازاین رو مردان احتیاجی به داشتن این عضو ندارند.

9- پلک سوم

پرندگان، خزندگان و بعضی از پستانداران می توانند با یاری غشای محافظ، چشم خود را مرطوب نگه داشته و مانع از ورود گرد و غبار به داخل آن شوند. انسان امروز مانند گذشتگان خود قادر به کنترل این غشا نیست و تنها بخشی از آن به صورت پلک سوم در گوشه چشم به جای مانده است.

البته علت آنکه چرا انسان ها این غشای چشمی را از دست داده اند، دقیقا واضح نیست. بااین حال، گونه های نادری از پستانداران دارای پلک سوم هستند؛ ازاین رو این احتمال می رود که پلک سوم خود را در زمان های بسیار دور از دست داده باشیم.