نگاهی به بعضی دلایل تعریق بدن - وبلاگ بینام

به گزارش وبلاگ بینام، اگر دلایل آشکاری برای تعریق زیاد بدن وجود داشته باشد ، مانند هوای گرم یا ورزش ، تعریق بیش از حد مضر نیست. در این موارد ، بدن شما به سادگی فرایند طبیعی گرمایش را انجام می دهد. با این حال ، اگر شما در شرایطی که همه افراد اینطور نیستند عرق می کنید بنابراین ممکن است دلایل پنهانی تعریق بیش از حد داشته باشید.

نگاه 3 پزشک متخصص به تعریق بدن

همه ما عرق می کنیم. در هوای گرم بعد از خوردن غذای تند یا همان غذای معمولی، در محل کار ، در شرایط اضطراب زا، در فعالیت های بدنی مانند تند راه رفتن یا ورزش کردن، حتی مصرف سیگار و غیره تعریق افزایش می یابد.

دلیل و درمان هیپرهیدروزیس

نگاه متخصص پوست : طبیعت قارچ به گونه ای است که برای بقا به محیط مرطوب احتیاج دارد پس چه محیطی بهتر از چین های بدن مثل چین انگشتان، چین زیربغل، کشاله ران و…

وقتی تعریق زیاد است، پوست بدن مرطوب می گردد و قارچها از این فرصت استفاده می نمایند و تکثیر می شوند. در افرادی که تعریق زیادی دارند و پاها هم باید مدت های طولانی داخل کفش بماند، احتمال بروز عفونت های قارچی بیشتر است. البته چنین بیماری را در شناگران نیز مشاهده می کنیم.

این بیماران باید بهداشت پاها را رعایت نمایند و جوراب های نخی و کفش های باز بپوشند. پاها باید شسته و حتما خشک شوند. گاهی ضروری است تکه ای پارچه خشک یا پنبه را لای انگشتان پا قرار دهند تا سایش بین انگشتان کمتر گردد و غدد عرق کمتر فعالیت نمایند ولی ضروری است برای ریشه کن کردن قارچ از داروهای ضدقارچ استفاده گردد.

البته در صورتی که بیمار دچار اختلال در عصب سمپاتیک باشد مشکل به این راحتی ها حل نخواهد شد و احتیاج به درمان های دیگری است. وقتی فردی از عرق زیاد زیر بغل دست و پا شکایت می نماید، بیماری هیپرهیدروزیس مطرح می گردد.

این بیماری وراثتی است و غدد عرق کف دست، پا و زیر بغل بیمار ممکن است در هر شرایطی حتی بدون فعالیت تحریک گردد. ریشه بیماری در اختلال عملکرد اعصاب سمپاتیک فعال نماینده غدد عرق است و درمان قطعی برای آن وجود ندارد.

برای بیمار کرمی تجویز می گردد که باید 2 بار در روز از آن استفاده کند. این کرم باید صبح ها قبل از خروج از منزل و شب ها هنگام خواب به نواحی دارای تعریق زیاد زده گردد. البته تاثیر کرم از همان روزهای اول ممکن است دیده نگردد ولی به تدریج باعث کاهش فعالیت غدد عرق می گردد.

روش بعدی تزریق بوتاکس در نواحی پرعرق است. بوتاکس اعصاب ناحیه را فلج می نماید. این نوع از درمان باید هر سال یکبار تکرار گردد.

اگر با این دو روش بیمار از نتیجه راضی نبود، نوبت به مرحله بعدی یا جراحی است. بیمار باید به فوق تخصص جراحی سینه یا توراکس ارجاع داده گردد.

جراح عصب فعال نماینده غدد عرق را که در قفسه سینه واقع شده است، قطع می نماید ولی این کار باعث می گردد غدد عرق به طور کامل از کار بیفتد و بیمار دچار خشکی بیش از حد پوست گردد چون غدد عرق نقش مرطوب نمایندگی پوست را هم برعهده دارند. به همین خاطر این روش زیاد مورد تایید همه پزشکان نیست.

آیا اضطراب و داروهای ضد اضطراب هم باعث تعریق می گردد؟

نگاه روانپزشک : تعریق مکانیسم دفاعی خوبی در بدن است. کارکرد غدد عرق تحت تاثیر سیستم عصبی اتوماتیک است. به همین خاطر همه مواردی که روی سیستم اتوماتیک بدن تاثیر بگذارند می توانند روی غدد عرق هم موثر باشند. یکی از عوامل مهم عصبی تاثیر گذار روی سیستم اتوماتیک بدن اضطراب است.

همه افراد در مواجهه با اضطراب دچار تغییرات مهمی در بدن مانند افزایش تپش قلب، افزایش سرعت تنفس، راست شدن موهای سطح پوست به وسیله انقباض عضلات کنار مو و تعریق می شوند، بنابراین می توان گفت اضطراب رابطه مستقیمی با تعریق دارد. گرچه اضطراب زیاد و غیر عادی می تواند زندگی فرد را مختل کند ولی تعریق ناشی از اضطراب کم است و آنقدر زیاد نیست که مشکل خاصی برای فرد ایجاد کند.

از طرفی، برای کنترل اضطراب، افسردگی و سایر بیماری های روان پزشکی داروهایی تجویز می گردد که آنها هم می توانند فعالیت غدد عرق را زیاد نمایند. معروف ترین آنها داروهای مهارنماینده بازجذب سروتونین است. مشاهده می کنیم داروها با کاهش اضطراب می توانند تعریق را کاهش دهند ولی از طرفی، عارضه جانبی دارو، افزایش تعریق است.

همان طور که ذکر شد، شدت تعریق به گونه ای است که بیمار می تواند آن را تحمل کند و اگر در بیماری شدت تعریق خیلی زیاد است دلیل تعریق را باید در خصوصی غیر از اضطراب جستجو کرد ولی روان پزشکان و متخصصان اعصاب و روان در این مواقع سعی می نمایند به وسیله تعویض دارو یا کاهش دوز تا حدودی تعریق را کنترل نمایند.

آیا تعریقی که با علائم جانبی همراه است می تواند نشانه بیماری باشد؟

نگاه متخصص داخلی : بیماری های زیادی وجود دارند که سیستم تعریق را فعال می نمایند، مثلا افراد مبتلا به دیابتی که در اثر فعالیت زیاد یا تاخیر در خوردن غذا و … دچار افت قند خون به میزان کمتر از 70 میلی گرم در دسی لیتر می شوند دچار علائمی مانند تاری دید، افزایش ضربان قلب، حالت تهوع، ضعف و تعریق می شوند ولی در چنین بیماری تعریق همراه با علائم جانبی است و علامت اصلی محسوب نمی گردد.

در فشار خون بالا نیز بیمار دچار تعریق می گردد ولی در چنین بیمارانی هم ممکن است علائم جانبی دیگری مانند سردرد، تاری دید، ضعف عمومی و … دیده گردد. یکی دیگر از اختلالات شایع در سطح جامعه کم خونی است. برخی از افراد دچار کم خونی هستند ولی اطلاع زیادی در خصوص علائم آن ندارند. خستگی و رنگ پریدگی و تعریق از علائم مهم کم خونی هستند.

مهم ترین اختلالاتی که باعث تعریق می شوند، اختلالات مربوط به غدد هستند. شایع ترین دلیل غددی که باعث تعریق زیاد می گردد پرکاری تیروئید است. البته این بیماری نیز با علائم جانبی همراه است.

بدخیمی ها نیز باعث تعریق زیاد می شوند. تعریق مداوم، شبانه و همراه با تب و لرز علامت هشدار است و بیمار باید هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کند.

بیماری های مغز و اعصاب که به سیستم عصبی اتوماتیک آسیب می رسانند نیز ممکن است باعث افزایش و حتی کاهش تعریق بدن شوند. در مواقعی که تعریق ناشی از بیماری داخلی است، راه چاره آن کنترل و درمان بیماری است.

منبع: سایت راستینه

منبع: راسخون