معرفی باباآدم و خواص درمانی آن - وبلاگ بینام

به گزارش وبلاگ بینام، گیاه باباآدم گونه های مختلفی دارد. در اینجا به نام علمی و مشخصات مربوط به یک گونه باباآدم که خواص دارویی داشته و در طی سنتی هم کاربرد دارد اشاره شده است. ضمناً گونه های دیگر باباآدم هم دارای خواص

نویسنده: صمصام صانعی

گیاه باباآدم گونه های مختلفی دارد. در اینجا به نام علمی و تعیینات مربوط به یک گونه باباآدم که خواص دارویی داشته و در طی سنتی هم کاربرد دارد اشاره شده است. ضمناً گونه های دیگر باباآدم هم دارای خواص دارویی می باشند.

نام علمی:

Arctium lappa L.، نام فرانسه Gratteron و نام انگلیسی آن Cockle bur می باشد. نام های دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، باباآدم، فیل گوش، راس الحمامه، آراقیطون و لوف کبیر نامیده شده است.

تیره گیاه:

کاسنی Compositae

نوع گیاه:

بوته

تعیینات ظاهری:

گیاهی است علفی و دو ساله به ارتفاع حدود یک متر گاهی موارد بیشتر با ساقه های منشعب و پوشیده از کرک های خشن و زبر، برگ های آن نسبتاً بزرگ، پهن، موجدار و به حالت افتاده بر روی ساقه، رنگ برگ ها در سطح فوقانی پهنک، سبز تیره و در سطح تحتانی به دلیل پوشیده بودن از تارهای فراوان سبز روشن می باشد. استفاده از باباآدم برای خانم های باردار و مادران شیرده ممنوع است. زیاده روی در مصرف دم نموده ریشه باباآدم فشار خون را به شدت پایین آورده و موجب تاری چشم می گردد و در برخی موارد ایجاد مسمومیت می نماید. کاپیتول های آن کروی شکل، مجتمع و هر یک از آنها هم مرکب از گل های کوچک ارغوانی یا بنفش محصور شده در تارهای ابریشمی هستند. میوه اش سمّی و پس از رسیدن به صورت فندقه ای با 3 یا 4 سطح تعیین در می آید. رنگ آنها خاکستری، زرد حنایی و یا قهوه ای روشن که گاهی منقوش به لکه های نسبتاً تیره است. در بالای میوه دسته تارهای ابریشمی کوتاه به رنگ زرد یا سفید مایل به زرد دیده می گردد. سطح خارجی میوه پوشیده از تارهای ریز است به طوری که به راحتی به دست می چسبد. ریشه گیاه دراز، دوکی شکل، کم ضخامت و رنگ پوست ریشه، قهوه ای می باشد.

بیشتر بخوانید:گیاه داروئی بابا آدم

طبیعت ریشه باباآدم:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک است.

رویش جغرافیایی:

در اغلب نقاط کشورها بخصوص کشورهای اروپایی و آسیایی و در ایران به صورت علف هرز در استان های شمالی، آذربایجان شرقی و غربی، همدان، اراک، چهارمحال و بختیاری، کرمان و خراسان انتشار دارد.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در گیاه:

در ریشه آن اینولین، ماده چرب، کربنات و نیترات پتاسیم، رزین های مختلف، یک گلوکوزید به نام لاپین، قند، آهن، کلسیم و ویتامین C، در برگ های گیاه آرک تیوپیکرین و اکسیدازهای فعال و در میوه آن گلوکوزید لاپین، روغن زرد رنگ، اسید لینولئیک و اسید اولئیک تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

ریشه. ضمناً برگ گیاه هم خواص دارویی دارد.

نحوه مصرف:

به طور معمول ریشه را به صورت دم نموده یا جوشانده استفاده می نمایند و در طب سنتی برای درمان بیماری ها نحوه و اندازه مصرف آن را پزشک تشخیص داده و تجویز می نماید.

خواص درمانی:

افزاینده ترشحات صفرا و آنتی بیوتیک، ادرارآور و تصفیه نماینده خون، معرق و دفع نماینده اسید اوریک بالا، رفع نماینده خیز عمومی بدن و رفع نماینده قولنج های کبدی و نزله های ششی مزمن، کاهنده تب و خارج نماینده سنگ کلیه، کاهنده کلسترول و محرک ایمنی بدن، تمیز نماینده سیستم لنف بدن و تنظیم نماینده قند خون، خون ساز و مفید برای بیماری های عفونی می باشد. ضمناً برای آرتروز، روماتیسم، سیاتیک، جوش های بزرگ صورت، حصبه، سرگیجه، سرخک، سرماخوردگی، اختلالات کلیوی و تب حاصل از مخملک هم مفید است. در استعمال خارجی جوشانده غلیظ ریشه باباآدم رفع نماینده سوداوی، تقویت نماینده مو و جلوگیری نماینده از ریزش آن و برای بیماری های پوستی (اگزما و گل مژه)، زخم های کچلی و آبسه گلو و دندان مفید می باشد.

توصیه:

اشخاصی که میل زیادی به خوردن شیرینی دارند صبح ناشتا می توانند از دم نموده رقیق ریشه باباآدم میل نمایند.

تذکر:

استفاده از باباآدم برای خانم های باردار و مادران شیرده ممنوع است. زیاده روی در مصرف دم نموده ریشه باباآدم فشار خون را به شدت پایین آورده و موجب تاری چشم می گردد و در برخی موارد ایجاد مسمومیت می نماید.

منبع مقاله :

صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.

منبع: راسخون