رافائل، شاهزاده رنسانس نقاش ها - وبلاگ بینام

به گزارش وبلاگ بینام، رافائل سانتسیو ملقب به رافائل برای هماهنگ بودن و وضوح آثار چشمگیرش به شهرت رسید. با نزدیک شدن به پانصدمین سالروز درگذشت رافائل نگاهی به زندگی این هنرمند عظیم رنسانس داریم.

به گزارش وبلاگ بینام و به نقل از آرت دیلی، رافائل در سال 1483 چشم به دنیا گگردد. او هنر نقاشی کشیدن را از پدر خود که در آن موقع نقاش دربار دوک اوربینو بود آموخت.

در آن موقع اوربینو به عنوان یکی از مراکز فرهنگی ایتالیا و مکانی که هنرمندان فرصت شکوفا شدن پیدا می کردند، شناخته می شد. اما حادثه غم انگیزی در همان دوران کودکی رافائل رخ داد. او مادر خود را در سن هشت سالگی و پدرش را نیز سه سال بعد از دست می دهد و به این ترتیب رافائل در سن یازده سالگی به کودکی بی سرپرست تبدیل می گردد.

اما به رغم ضربه های روحی دوران کودکی اش، او کمی بعد به عنوان شاگرد پیترو پروجینو در شهر پروجا تعلیم می بیند و در سن 19 سالگی به هنرمندی چیره دست و محبوب تبدیل می گردد.

رافائل در زمان خود به عنوان هنرمند بسیار محبوبی شناخته می شد که هم در طبقه اشرافان و هم بین عموم مردم از ارزش و صندلی برخوردار بود. اما در قرن نوزدهم با در مرکز توجه قرار دریافت آثار هنرمندان هم دوره اش همچون لئوناردو داوینچی و میکل آنژـ آثار او کم کم محبوبیت خود را از دست دادند.

برنارد برنسون - تاریخدان هنری- در قالب یادداشتی در سال 1952 میلادیرافائل را مشهورترین و محبوب ترین هنرمند دوران رنسانس توصیف کرد.

رافائل از هواداران پر و پاقرص داوینچی بود. با مطالعه آثار داوینچی بود که رافائل مکانیک حرکت، تکنیک درآمیختگی مرزها و نقاشی سیاه قلم را آموخت.

میکل آنژ اما چندان رقیب خوشایندی برای رافائل محسوب نمی شد. این دو در یک مکان، در یک زمان و برای یک مشتری کار می کردند؛ با این تفاوت که میکل آنژ 8 سال از رافائل عظیم تر بود.

در سال 1517، رافائل به عنوان مامور عالی رتبه دولت در حوزه آثار باستانی منصوب شد و به این ترتیب مسوولیت تمامی پروژه های هنری در سراسر رم به او سپرده شد. در همین زمان بود که میکل آنژ رم را به مقصد فلورانس ترک کرد.

ما از رافائل به عنوان انسان فرهیخته یعنی دانشمندانی همه چیزدان، کسی که در حوزهای مختلفی از مهارت و استعدادهای بالایی برخوردار بود حرف می زنیم؛ این درحالی است که بیشتر مردم فکر می نمایند، داوینچی همان انسان فرهیخته اصلی است، اما این رافائل بود که می بایست تاج را بر سرش بگذارد.

رافائل یکی از برترین طراحان در تاریخ هنر غرب به شمار می رود. او کارتون هایی (طراحی ) را برای فرشینه و شیشه های رنگی طراحی کرد.

او همچنین به عنوان معمار برجسته ای شناحته می شد. طراحی کلیسای سن پیترو واقع در واتیکان یکی از اثار کارنامه معماری اوست. با این حال بسیاری از بناهای طراحی شده توسط او پس از مرگش تغییر داده شدند و یا به طور کلی نابود شدند.

او همچنین یک کارگاه عظیم را که احتمالا عظیمترین کارگاه در آن دوران محسوب می شد، با وجود 50 شاگرد و دستیار اداره می کرد.

رافائل در نهایت در سال 1520 و در سن 37 درگذشت.

نمایشکاه عظیمی از آثار این نقاش چیره دست چندی پیش در رم برگزار گردید اما به دلیل گسترش ویروس کرونا در ایتالیا فعالیت خود را به ناچار متوقف کرد.