خبرنگاران چارلی چاپلین؛ نابغه هنر هفتم و اسطوره سینمای صامت - وبلاگ بینام

به گزارش وبلاگ بینام، تهران- خبرنگاران- چاپلین یکی از محبوب ترین و بزرگترین هنرمندان سده بیستم میلادی و تاریخ سینما است که در طول دوران فعالیت هنری اش، سه بار پیروز به دریافت جایزه اسکار شد. از وی به عنوان نابغه سینما و اسطوره سینمای صامت نیز یاد کردند.

سینمادوستان و مخاطبان فرهنگ و هنر به یاد دارند که چهارم دی 1356 خورشیدی بود که رادیو سوئیس در خبری کوتاه از مرگ چارلی چاپلین نابغه سینما اطلاع داد. چاپلین در زمان مرگ، ساکن ژنو بود و 88 سالی از عمرش می گذشت و 2 سالی هم می شد که با بیماری دست به گریبان بود. او آن روزها در ایران نیز مثل همه جای جهان شهرت و البته محبوبیتی گسترده داشت و برای همین، خبر درگذشتش بازتاب چشمگیری در نشریات آن موقع پیدا کرد. روزنامه های پرشمارگان اطلاعات و کیهان در همان روز، خبر این اتفاق را در نیم صفحه نخست و در چند روز بعد اخبار و گزارش های تکمیلی متنوع و مفصلی را در صفحات داخلی شان کار کردند.

روزنامه اطلاعات در پنجم دی در یادداشتی به آخرین شب زندگی او پرداخت؛ شبی که چاپلین در خانه عظیمش که برای همه اعضای خانواده و حتی فامیل اتاق داشت، در کنار نزدیکانش کریسمس را جشن گرفته بود. جشن آن شب تا ساعت سه بامداد که او به خواب می رود، به طول می کشد و حدود یک ساعت بعد در خواب، قصه زندگی چاپلین به سر می رسد.

زندگی نامه

سِر چارلز اسپنسر چاپلین سینماگر مشهور انگلیسی بود، هرچند چارلز چاپلین بیشتر با نام چارلی چاپلین شناخته می گردد. چارلی چاپلین در شانزدهمین روزِ آوریلِ 1889 میلادی به جهان آمد. برای محل تولد چارلی چاپلین کشورهای مختلفی یاد شده است. برای نمونه، در وب سایت رسمی چارلی چاپلین محل تولد این هنرمند لندن، ذکر شده است. در منبعی دیگر محل تولد چارلی چاپلین در یکی از کمپ های کولی های نزدیک به بیرمنگام در انگلیس عنوان شده است. این ادعا زمانی مطرح شد که، خانواده اش نامه ای از او یافتند، نامه ای که خود چاپلین محل تولدش را در کمپ کولی های نزدیک به بیرمنگام عنوان نموده است.

والدین چاپلین هر 2 هنرمندانی در سالن عظیم لندن بودند و هر 2 بازیگر و آوازه خوان، اما پیش از آنکه وی 3 ساله گردد از هم جدا شدند. چارلی آواز خواندن را از مادرش آموخت. بعدها مادرش دچار بیماری روانی می گردد و در یک آسایشگاه در حوالی لندن بستری می گردد. با بستری شدن مادر، چارلی و برادرش ارتباط عمیق تری پیدا کردند و هر 2 با استعداد بالایی که داشتند در همین سالن قدیمی که پدر و مادرشان در آن کار می کردند، مشغول به کار شدند.

چاپلین و آلبرت انیشتین

چاپلین در 1910 میلادی به آمریکا رفت و با برادرانش استودیو چاپلین را تاسیس کردند. در 1928 میلادی مادر چاپلین از جهان رفت.

نخستین فیلم را چارلی با نام ساختن یک زندگی که فیلم کمدی بود در 1914 میلادی شروع کرد. در این کمپانی و با این فیلم چاپلین به شهرت رسید. به تدریج چاپلین به محبوب ترین هنرمند تاریخ سینما تبدیل شد و تهیه کنندگی آثارش را نیز بر عهده گرفت. او در مورد نخستین تجربه های سینمایی اش می گوید: من هیچ ایده ای درباره چهره پردازی و لباسم نداشتم. لباسی را که در فیلم اول داشتم دوست نداشتم. در راه لباس خانه به این نتیجه رسیدم که شلوار بگی گشاد بپوشم و کفش های عظیم و کلاهی خاص. می خواستم همه چیز با هم در تضاد باشد. کتی تنگ و کلاهی کوچک و کفشی عظیم. نمی دانستم باید پیر به نظر بیایم یا جوان؛ اما وقتی یاد حرف کارگردان افتادم که می خواست کمی عظیمتر از آنچه هستم به نظر بیایم، پس یک سبیل اضافه کردم. نمی دانستم چه شخصیتی باید داشته باشم، اما زمانی که لباس ها را پوشیدم، خودِ لباس ها احساسی به من داد که شخصیت را دیدم، شروع به شناختنش کردم و زمانی که به روی صحنه می رفتم، کاملاً متولد شده بود.

چاپلین در کنار گاندی

چاپلین از نگاه منتقدان سینما

بسیاری از منتقدان و صاحبنظران سینما، چارلی چاپلین را ستوده اند. اندرو ساریس نظریه پرداز سینما، چارلی چاپلین را یگانه و مهم ترین هنرمند تاریخ و جهانی ترین نماد نامیده است. مؤسسه فیلم بریتانیا چاپلین را مبدل سینما به هنر هفتم عنوان نموده است. مجله تایم چارلی چاپلین را به عنوان یکی از 100 شحصیت تأثیرگذار سده 20 می نامد. یا در جایی، سیمون لوییس می گوید در جاهایی که هیچ فیلمی از چاپلین پخش نشده، وی باز هم شناخته می گردد.

شخصیت ولگرد چارلی چاپلین در فیلم هایش یکی از شناخته شده ترین شخصیت های سینما است. در 2004 میلادی یک کلاه و یک عصا به عنوان مولفه های شناخته شده این شخصیت 140 هزار دلار به فروش رفتند. اتفاقی که از تاثیر بسیار زیاد چارلی چاپلین در فرهنگ عامه سخن می گوید.

منتقد فیلم مارک کازینز به عنوان مورخ سینما نوشته است که چاپلین نه تنها باعث تغییر تنها تصاویر سینما شد، بلکه جامعه شناسی و دستور زبان آن را هم تغییر داد.

مجسمه های چاپلین دور جهان، مکان در (چپ به راست) : 1. تپلیتسه، جمهوری چک؛ 2. خومژا، لهستان؛ 3. Waterville، ایرلند؛ 4. لندن، انگلیس؛ 5. حیدرآباد، هند؛ 6. الاسیو، ایتالیا؛ 7. بارسلون، اسپانیا؛ 8. وو وه، سوئیس

چاپلین و سیاست

چارلی چاپلین در طول زندگی اش درگیر سیاست نیز شده است. سال ها پیش سناتوری به نام جوزف مک کارتی، نام چارلی چاپلین را در میان فهرست کمونیست های معروف قرار داد. چاپلین در آن موقع برای نمایش فیلمی در لندن بود، اما با قرار دریافت نامش در میان کمونیست ها، از امریکا اخراج شد و از ژانویه 1953 تا 1972 میلادی دور از امریکا و در سوییس زندگی کرد.

ماجرای کمونیست خوانده شدن چارلی چاپلین در 1954میلادی نقش بر آب شد و تقلبی از آب درآمد. وی اما در 1972 میلادی در میان استقبال پرشور مردم به امریکا بازگشت. در 2012 میلادی اداره اطلاعات داخلی انگلیس یا MI5 در گزارشی از درخواست دولت امریکا مبنی بر تحت نظر دریافت چارلی چاپلین به دلیل گرایش های کمونیستی اطلاع داد. اما این اداره هیچگاه نتوانست مدرکی مبنی بر ارتباط چاپلین با کمونیست ها ارایه دهد. در نهایت اما ادعا شد که شاید چاپلین عقاید کمونیستی داشته باشد اما هیچگاه در این مورد رادیکال نبوده است.

چاپلین و گزین گویه های مشهور

گزین گویه ها یا جملات قصار چاپلین سالهاست که در میان دوستداران ادب و هنر دست به دست می گردد و اکنون نیز با رواج فضای مجازی این بازنشرها بیشتر هم شده است. در ادامه به بعضی از مشهورترین جملات قصار چاپلین اشاره شده است: تنها کسی که مرا در زندگی شاد می نماید کسی است که به من می گوید: تو مرا شاد کردی

آموخته ام … که مهربان بودن، بسیار مهم تر از درست بودن است

آموخته ام … که هرگز نباید به هدیه ای از طرف کودکی، نه گفت

آموخته ام … که همواره برای کسی که به هیچ عنوان قادر به یاری کردنش نیستم دعا کنم

آموخته ام … که مهم نیست که زندگی تا چه حد از شما جدی بودن را انتظار دارد،

همه ما نیاز به دوستی داریم که لحظه ای با وی به دور از جدی بودن باشیم

آموخته ام … که گاهی تمام چیزهایی که یک نفر می خواهد،

فقط دستی است برای دریافت دست او و قلبی است برای فهمیدن وی

آموخته ام … که پول شخصیت نمی خرد

آموخته ام … که تنها اتفاقات کوچک روزانه است که زندگی را تماشایی می نماید

آموخته ام … که چشم پوشی از حقایق، آنها را تغییر نمی دهد

آموخته ام … که این عشق است که زخم ها را شفا می دهد نه زمان

آموخته ام … که وقتی با فردی روبرو می شویم انتظار لبخندی جدی از سوی ما را دارد

آموخته ام … که هیچ کس در نظر ما کامل نیست تا زمانی که عاشق بشویم

آموخته ام … که زندگی سخت است، اما من از او سخت ترم

آموخته ام … که فرصت ها هیچ گاه از بین نمی فرایند، بلکه شخص دیگری فرصت از دست داده ما را تصاحب خواهد نمود

آموخته ام … که لبخند ارزان ترین راهی است که می گردد با آن، نگاه را وسعت داد.